Prócz rozrostu tkanki łącznej między zrazikowy stwierdza się wewnątrz zrazików na ich obwodzie obrzmienie komórek gwiaździstych i postępujące zgrubienie oraz rozmnażanie się włókien kratkowych z wytworzeniem nowych włókien klejorodnych i sprężystych. Sprawa szerzy się z obwodu ku środkowi zrazików i tutaj ucina komórki warstwy środkowej i pośredniej zrazika. Włókna kratkowe rozmnażając się odszczepiają poszczególne beleczki, a nawet komórki wątrobowe. Wskutek tych zmian następuje coraz większa przebudowa zrazika z przesunięciem żyły środkowej ku obwodowi, aż wreszcie cały zrazik rozpada się na grupy komórek miąższowych z przewagą nad miąższem wątroby rozrastającej się tkanki łącznej międzyzrazikowej i śródzrazikowej. W ten sposób powstaje stwardnienie wątroby jako ostatni okres marskości. Prócz powoli postępującego zaniku komórek wątrobowych i rozrostu tkanki łącznej stwierdza się w zanikowej marskości wątroby odcz ynowy przerost i rozmnażanie się nieuszkodzonych komórek wątrobowych. Tworzą one skupienia, które, w przeciwieństwie do prawidłowych zrazików, nie mają budowy beleczkowej ani żył środkowych. W rozrastającej się tkance łącznej widać w zanikowej marskości wątroby bardzo liczne drobne przewody żółciowe, często rozszerzone wskutek zalegania żółci, wywołanego uciskiem tkanki łącznej. Są one częściowo pozostałością po drobnych drogach żółciowych międzyzrazikowych, które utraciły łączność z zanikłymi zrazikami, po części zaś są nowo utworzonymi przewodzikami żółciowymi. [przypisy: sposoby ochrony zdrowia, hydrokortyzon bez recepty, trzustka a cukrzyca ]